ENGELLİ OLMAK
Engelli olmak, hayata küsmek değildir. Engelli olmak, hüzün içinde yaşamak da değildir. Engelli olmak, diğer insanlar gibi hayatı dolu dolu yaşamak demektir. Engelliysek, neden hayatı kendimize zehir edelim ki? Niye bir eve tıkılıp kalalım? Engelli olmamız bizim hayat kalitemizi etkilemez. Ama önemli olan insanın içindeki duygulardır.
İçinde iyi duygular besleyen engelli kardeşlerimiz, hayata asla ve asla küsmez. Aksine diğer insanlardan daha çok hayatın tadını çıkarmaya bakarlar. Engelliyse hayatın onu üzmesine izin vermez. O hayatı üzer. Kendisini acıma duygusuyla süzen gözlere inat, onlar baktıkça hayata daha çok sarılır, onları şaşırtmayı severler.
Ama öte yandan, hayata engelli olduğu için küsmüş, hayatından vazgeçmiş insanlar da vardır.Onlar içlerinde hep karamsarlık beslerler. Hep kuruntuludurlar. Kendilerini nedeni bilinmeyen bir utanç yüzünden saklarlar. İyimserlerin tersine, eve tıkılıp kalırlar. Dışarıdaki kıpır kıpır hayatı pencereden izleyerek yetinirler. O canlı hayat onları çağırdıkça, içlerine kapanırlar.
Eğer engelliysek, bunu dert etmeden yaşamalıyız. Bunu bir yaşam tarzı haline getirip hayatı sıkıntılarla geçirmemeliyiz. Bize acıyarak bakan gözlere inat, dünyanın tadını çıkarıp biz onlara acıyarak bakmalıyız. |
